Het is belangrijk dat de lezer zich in een personage kan herkennen en zich ermee kan identificeren. Daardoor ga je als lezer meer meeleven met het personage. En als het goed is, ga je zelfs een beetje houden van het personage. Als dat namelijk helemaal niet gebeurt, en je personage geen enkele emotie oproept, haakt de lezer af. Deze opdracht is de eerste stap naar het creëren van een personage waar we om geven en met wie we kunnen meeleven.    

• Schrijf een monoloog (750 – 1000 woorden) vanuit je hoofdpersonage waarin deze vertelt over het allerergste wat hij of zij ooit heeft gedaan. Is het lang geleden of recent gebeurd? Hoe voelt het personage zich er nu over? Zou diegene het nu anders hebben aangepakt?
• Schrijf nu een korter stukje (500-750 woorden) over het beste, meest onbaatzuchtige dat je hoofdpersonage ooit heeft gedaan. Dat kan dus iets zijn dat hij of zij voor een ander heeft gedaan, een goede daad of iets waar diegene heel erg trots op is.
• Schrijf nu een korte monoloog (500 woorden) vanuit iemand uit de omgeving van het hoofdpersonage. Laat diegene praten over dit personage en hem of haar beschouwen. Wellicht verschilt deze blik wel enorm van de twee voorgaande stukken. Dit zou kunnen betekenen dat de buitenwereld je hoofdpersonage heel anders ziet dan deze zichzelf.

Dit is een manier om je personage gelaagd op te bouwen. Daardoor wordt je personage  interessanter, realistischer en meer rond. Niemand is alleen maar goed of slecht, iedereen heeft zijn bewonderenswaardige kanten en rafelige randjes. Dit zorgt ervoor dat het personage geloofwaardiger wordt, de lezer zich makkelijker in het personage kan verplaatsen, meer empathie voelt en er uiteindelijk een beetje van gaat houden.