WK, het beste verhaal van dit moment

Van Persie v Krul
Het lezen van een boek geeft een andere ervaring dan het zien van een toneelstuk of een film. Waar sommigen de voorkeur geven aan geschreven teksten (met veel ruimte voor de verbeelding), zweren anderen bij het kijken van films of series (die vaak minder tijd en moeite kosten), het liefst met zoveel mogelijk mensen om zich heen.
Wat alle mensen evenwel met elkaar gemeen hebben, is dat ze van verhalen houden. Waarom dat zo is, en wat een verhaal tot een goed verhaal maakt, daar verschillen de meningen over. Een stelling waar ik mij in ieder geval in kan vinden, is dat een goed verhaal ‘iets met je moet doen’  ofwel het moet emoties bij de lezer/kijker opwekken.
Nu is het opwekken van emoties simpel, zo las ik op een Amerikaanse blog over schrijven.
 Men neme:
“ (1) An emotionally involving CHARACTER [een personage met wie de lezer/ kijker meeleeft, red.]
  (2) who strives to reach a GOAL
  (3) against seemingly insurmountable OBSTACLES.”
En succes is gegarandeerd.
Ik schrok toen ik mij realiseerde dat het verhaal dat mij al weken in zijn greep houdt, het bovengenoemde recept bijna letterlijk volgt. Dit verhaal, dat als serie van 64 afleveringen wordt uitgezonden, gaat- kort samengevat- over een aantal clans die met elkaar zijn verwikkeld in een strijd om totale wereldheerschappij. Zij worden in hun streven onderworpen aan verschrikkelijke beproevingen (al dan niet uit de koker van een rivaal) en in het heetst van de strijd zien we broederschap, egoïsme, geluk, pijn en wraak, kortom: mensen. De verhaallijnen zijn tot nog toe onvoorspelbaar, maar toch lijdt alles naar een alomvattende climax. Ik ben verslaafd.
Inderdaad, ik heb het over de FIFA Worldcup 2014. Velen (mijzelf incluis) zien hierin zo veel meer dan 64 x 2 x 11 mannetjes die een bal over een lijn proberen te krijgen. Zij zien:
(1) een held waarmee zij zich (door hun nationaliteit) kunnen identificeren,
(2) die een groots doel na streeft (wereldkampioen!)
(3) maar daarbij wordt gehinderd door allerlei obstakels, ja zelfs Het Kwaad (het team van een natie waarmee men op gespannen voet staat).
Als emotionele impact de maatstaf is, is de Worldcup waarschijnlijk het beste verhaal van dit moment. Dat ik eerder niet naar voetbal keek, doet aan mijn emoties niet af. Dat ik in feite weinig gemeen heb met de heren uit ons prachtige elftal, evenmin. Hier in het buitenland ben ik (des te meer) een Nederlander en als Nederland wint, dan win ik.
Leuke bijkomstigheid is dat mijn aanwezigheid bij de wedstrijden de jaloezie van mijn vrienden opwekt. Ook is het fijn dat ik ineens als sociaal (in plaats van als contactgestoord) wordt bestempeld als ik mij -tussen de andere adepten- zonder gêne in het verhaal verlies.
Een en ander is bij het lezen van een boek moeilijk voor de stellen. Desalniettemin, voor de liefhebbers van geschreven teksten: dat boek komt er wel, wanneer we winnen.