Tijdens de Masterclass in Frankrijk werd er veel geschreven aan eigen werk, maar kregen de deelnemers ook opdrachten. Walter Koppe deelt zijn schrijfoefening met ons Magazine.
De opdracht was: Schrijf een mogelijke start van een verhaal in verschillende stijlen, max. 100 woorden.

Huwelijksdrama

Charlotte probeert de aandacht van haar man te trekken. ‘Ik voel me als een kat op een heet golfplaten dak’, citeert ze. Haar man laat zijn krant zakken en kijkt haar meewarig aan. ‘Wat een onbenullige metafoor. Het is gewoon enigszins benauwd in de kamer. De opstijgende lucht van een door de zon verwarmd tinnen dak is nog wat graden erger.’ Hij heft zijn krant weer op en verbreekt daarmee hun oogcontact. Charlotte staat op en loopt naar de keuken. Het venijnige tikken van haar naaldhakken op de tegels verraden haar ergernis.

Kasteelroman/Bouquet

‘Moet je echt gaan, Jacques?’, vraagt een betraande Yvonne. ‘Het is toch niet jouw strijd?’ Jacques omvat teder met zijn beschermende handen het gezicht van zijn jonge vrouw. Hij kust de zilte druppels weg, en vecht tegen zijn emoties. Ze moeten beiden sterk blijven, denk hij. Daar heeft hij Yvonne op geselecteerd. Haar frêle schoonheid had hem aangetrokken, maar de daaronder verscholen kracht en vastberadenheid nog meer. Kracht en vastberadenheid waarvan ze zelf misschien nog niet eens beseft dat ze die heeft, maar die ze in de nabije toekomst zeker nodig zal hebben.

Porno

Zijn blonde reisgenote loopt nauwelijks gekleed de woonkomen binnen. ‘Oh sorry. Ik wilde je niet storen.’ Nee, natúúrlijk niet, denkt hij, druipend van sarcasme. Wat een exhibitioniste is ze. Ik wil je niet storen, zegt ze. Nee, daarom kom je alleen in je allerkleinste string naar het huis, nog deels nat van je laatste duik in het zwembad.

Hij ziet een grote druppel water langzaam glijden van de bovenkant van haar strakke rechterborst naar haar tepel, die nog hard is van het contact met het frisse water. Het zou hem niet verwonderen als ze die niet zelf daar strategisch had neergelegd.

Absurd vrolijk

‘Chateau de St Aunay heeft een monumentaal front met een fraai zijwaarts oplopende trap,’ citeerde ik. WillemJan trapte op de rem van onze huurauto. Het grind spatte op en de auto kwam na drie pirouettes tot stilstand. ‘Correctie’, zei ik toen het lawaai was verstomd en de stof was neergedwarreld, ‘Chateau de St Aunay hád een monumentaal front ..’

‘Nee, nee, nee!’, valt WillemJan mij in de rede. ‘Veel te Huizinga-esk. Je weet dat Oom Wouter daar een hekel aan heeft.’ Ik vervolg met: ‘Beste oom Wout, ach waart gij reeds om koud.’ WillemJans klap op mijn hoofd met een opgerolde krant laat me me mijn vergissing inzien.

Wil jij ook een betere schrijver worden? Volg een schrijfcursus bij Editio.